Mike van Ballegooijen.
Ik ben nog maar net met een nieuwe baan begonnen en dat is altijd spannend. Je eerste dag op een nieuwe locatie, nieuwe mensen die je moet leren kennen en ook nog eens de nieuwe werkzaamheden. Vaak al genoeg om me de moed in mijn schoenen te laten zakken. In zo’n nieuwe omgeving vind ik het het dan altijd een beetje aftasten wat ik nou wel en niet over mezelf kan vertellen. Het voelt steeds alsof je opnieuw uit de kast moet komen. En dat blijft spannend. Want hoe zullen je collega’s reageren? Zullen ze het accepteren of juist niet? Is het een issue?
Ik ben wel iemand die daar graag open over is en wil zijn. Juist op een nieuwe plek vind ik het belangrijk dat ik kan zijn wie ik ben. Het is zo gek om bang te zijn dat het problemen gaat opleveren. En toch is dat vaak wat er nog steeds gebeurt. Het wordt een issue, er wordt een groot ding van gemaakt. Ik heb verhalen gehoord van mensen die een functie werd geweigerd omdat ze met een man getrouwd waren. Waarbij het hebben van een partner van hetzelfde geslacht iets bijzonders is om te benoemen bij een bedrijfsovername. Een transgender kamerlid dat ongevraagd post op de mat krijgt van een anti-trans organisatie. Je zou denken dat dit anno 2021 niet meer zou gebeuren. En toch gebeurt het nu nog steeds.
Ook in de kerk wordt deze afwijzing veel ervaren. Ik ken ervaringen van mensen die geen jongerenwerk meer mochten doen omdat ze als homoseksueel uit de kast kwamen. Of dat je van het avondmaal wordt geweigerd omdat je als vrouw een vriendin hebt. Ik vind dat zelf altijd heel erg triest om te horen, dat juist de kerk hier soms zoveel tekort in schiet. Dat mensen hierdoor hun talenten niet kunnen inzetten om te bouwen aan Gods koninkrijk. Ik zie dat als een gemis. Gelukkig zijn er steeds meer kerken die hier anders, beter, mee omgaan. Bijna elke week zijn er wel weer kerken die op deze website gepresenteerd worden als LHBTI-vriendelijk en inclusief. Ik hoop dat er nog vele zullen volgen.
Ik ben zelf die eerste dag bij mijn nieuwe baan in ieder geval heel open geweest over mijn LHBTI-zijn. Niet heel opzichtig, maar gewoon door even tussendoor te noemen dat ik een vriend heb. Op zo’n moment is het wel fijn om dan van die small talk vragen te krijgen over hoe het weekend was. Ik kon toen subtiel laten vallen dat ik het weekend met mijn vriend had doorgebracht. Degene aan wie ik dit vertelde reageerde super enthousiast en daarmee werd het ijs gebroken. En in de vier maanden dat ik er nu werk is dit de gewoonste zaak van de wereld gebleken.
Afgelopen maandag hadden we op mijn werk nog een kennismakingsmoment met een van de netwerken binnen onze organisatie. Het bleek een kennismaking met het Roze Netwerk te zijn. Er was dus oog en belang voor diversiteit en inclusiviteit. Ik geloof dat ik hier mezelf wel kan zijn, dat zit wel goed.
*uitdekast *LHBTI+ *werk *baan *wijdekerk *netwerk *diversiteit *inclusiviteit
