top of page

Getrouwd en in de kast

Jonathan Webb.

Mijn naam is Jonathan, evangelische christen van 42 jaar en getrouwd met een vrouw. En ik ben homo. Tenminste…

Ik deel mijn verhaal omdat ik ten diepste weet dat er meer mannen rond moeten lopen die ‘mijn’ worsteling kennen. Een worsteling waarin ik met een bijna onmogelijke kwetsbaarheid mijn vrouw, huwelijk én God probeer te eren. Toch lijk ik het ‘alleen’ te doen.


Ik voel mijzelf geen homo. Maar wie wel? Ik heb 3 kinderen en ben al 17 jaar getrouwd. In mijn omgeving sta ik bekend als een goedlachse, sportieve en stoere man. En zo voel ik mij dus ook. Na de eerste jaren van mijn huwelijk werd ik depressief, een innerlijke strijd waarin ik dagelijks worstel(de) met het verlangen te weten hoe het is om met een man te zijn. Het besef dat ik nooit aangetrokken ben geweest tot vrouwen en wel elke knappe vent zie staan vervulde mij met afschuw, schaamte en het geloof dat God mijn gevoel een gruwel vond. Ik onderzocht het niet verder. Ik voelde er diep getroffen, teveel afstand van. Maar mijn lichaam en geest bleven geprikkeld worden door een honger naar intimiteit op een manier die door dezelfde geest en lichaam niet geaccepteerd kon worden. Ik vond zelf, dat de waarheid die in mijn strijd aan het licht kwam, gedeeld moest worden met mijn vrouw.


De spagaat van interne homofobie

Een grote opluchting, maar een nieuwe strijd volgde. Nu samen. Dit is niet makkelijk. Elke dag vecht ik tegen de gedachte: ‘Ik, homo?’ Uitgesloten. Hoe kan ik de onmogelijke keuze maken tussen het eren van mijn echtgenote en gelijktijdig mijn diepste verlangen naar intimiteit ergens vervuld willen zien?

Ook samen is dit niet makkelijk. Ons huwelijk is broos, gebaseerd op een wankel fundament, want hoe leef je als man en vrouw samen als er een ongelijkwaardigheid is waarbij zij geheel naar mij verlangt en ik niet op seksuele manier naar haar. Als ik terugkijk, besef ik mij dat ik als jongen al naar jongens heb gekeken, maar dat is achteraf. Het voelt alsof ik haar verraad met mijn interne fantasie. Ik zit nu in de spagaat van een rijk leven in het gezin waar ik van hou en voel een zeurend gemis. Ik weet niet precies wat, maar heb een zeker weten dát ik het mis. Maar hoe kun je zeker zijn? Jaren verstrijken waarin ik alleen een soort interne homofobie bevecht en het lijkt niet dat er een lichtpuntje aan de horizon is.


Stortvloed aan adviezen

Elke vorm van onderzoek hierin voelt evenzo als verraad naar mijn vrouw. En in dit overkoepelende geheel is voor mij de grote vraag hoe God hiernaar kijkt. Niet naar mij en mijn gevoelens, maar naar mij als getrouwde man én mijn gevoelens. Zijn deze na 17 jaar huwelijk nog van elkaar te scheiden en is daar een weg samen of apart? Het is niet dat ik geen gevolgen kan overzien.

De stortladingen aan contrasterende adviezen van mijn medechristenen lijkt niet groter te kunnen. De ene stroming legt de nadruk op zelfacceptatie, de ander op je relatie met Jezus. Weer iemand op de universele liefde van God, de invloed van zonden, de duivel of de schoonheid én gevaar van seks. Elke richting heeft een ander denken en een andere uitkomst. Daarnaast biedt het ‘aanbod’ van deze maatschappij zelf, betreffende de LHBTI+ beweging mij ook geen direct soelaas.

Want nogmaals: ik voel mij geen homo. Ik voel mij eigenlijk een redelijk normale man. Stoer, met beide benen in de wereld en toch zeker ook in de kerk. Ik kijk alleen nooit naar vrouwen. Ik fantaseer over het samenzijn met een man.


Geen mannen op een boot

Ik heb niks met mannen in leren strings op een boot. Ben ik hier dan een uitzondering in? Ik weet dat het niet zo is, maar de verhalen die ik dan hoor over ontmoetingsplekken waar mannen elkaar opzoeken terwijl ze een kinderzitje op de achterbank hebben. Dat lijkt mij een verschrikkelijke route om zo in contact te komen.

Vandaar deze weg. Als mijn verhaal het jouwe is, dan kom ik graag in contact. Het gaat mij om echte verhalen, contact met lotgenoten, echte herkenning. En wellicht voor wat bemoediging, voor wat meer ademruimte in deze onmogelijke vicieuze cirkel.


Groet Jonathan.

 

Wil je contact met Jonathan stuur dan een mail naar jonathanwebb070@gmail.com


Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


Commenting has been turned off.
Vind je een reactie ongepast?
Meld het!
Vind je een reactie ongepast?
 
Meld het!
samen zijn wijdekerk
bottom of page