Remy Jacobs.
"Zalig de armen van geest want zij zullen kinderen van God genoemd worden".
4. Wij zijn hongerigen en dorstigen.
Net als de anderen, die wij ontmoeten en groeten,
zijn wij vermoeid op de weg, vol stenen, vol groeven.
Zoekend naar gerechtigheid, harde taal gesproken en gelezen,
twittertaal, uitgespuugd, zonder na te denken
gerechtigheid verkracht, niet eens gezocht, afgewezen.
Zoekende de Liefde, de geloofde Wezer, onze voeten op het pad: geen rust.
Tot wij net als de anderen gingen vermoeden
Het oog van de storm nog niet bereikt
Dat wind en harde regen ons stuwen, samen
Tot een Stem zal spreken, met onvermoeibare kracht:
Ga liggen en zwijg stil! Waarom geloven jullie niet, kleingelovigen?
Wij zijn de anderen, wij hongeren en dorsten,
naar gerechtigheid, naar waarheid, liefde.
Wanneer wij de waarheid kiezen,
wanneer de waarheid niet meer slaapt of sluimert,
niet verzwegen wordt, verstoten of zelfs gedood,
dan kan het lichaam rusten, de ziel wordt eindelijk gehoord.
Gerechtigheid zal bloeien.
© LABYRINTHLYRICS Remy Jacobs, 2020
© met delen uit Die Winterreise van Schubert op gedichten
van Wilhelm Müller (1794-1827)
