Savitri Grolle.
Ken je dat gevoel? Een organisatie die voelt als een grote familie. Een familie met veel diverse mensen maar wel een groep mensen die het hart op de juiste plek hebben. Een groep mensen met allemaal hun eigen verhaal. En met veel plek voordat verhaal.
Er is plek voor verdriet, voor vreugde en voor liefde. Liefde is denk ik het belangrijkste. Iedereen heeft wel iets meegemaakt. Maar het is een supersterk en een heel divers team. Hun doel is om LHBT-vriendelijke kerken op de kaart te zetten zodat andere LHBT-christenen een veilige kerk kunnen vinden.
Er is een landelijke Wijdekerkdag op de eerste zaterdag van oktober. Een dag waar mensen samen komen en samen een goede tijd hebben. Een dag met verschillende workshops: een dans workshop, een workshop over zelfbeeld, een workshop met een creatief randje. Er was een kleine kerkdienst. Er was ruimte voor veel hugs, voor goede gesprekken, voor nieuwe ontmoetingen. Vrolijke grappige momentjes en ook ruimte voor verdriet en tranen.
Daarnaast is er Tafeltijd. Ik had wel van het concept gehoord maar was nooit eerder naar zo avond gegaan tot eigenlijk afgelopen maand. Je had Tafeltijd in Arnhem met een speciaal thema. Je zit dan met een groep vrouwen rond een tafel en je praat over verschillende onderwerpen. Je hebt daarna nog even tijd voor een ontmoeting en eet samen nog wat. Gewoon een hele rustige relaxte avond.
Tafeltijd in Den Haag was voor mij heel speciaal. Ik was alleen met Sa Xi maar de gesprekken die we op die avond hadden waren zo open, zo mooi, zo vertrouwd. . Zo open. Zo mooi. Zo vertrouwd. Je loopt dan samen door de straten van Den Haag met een glimlach op je gezicht. Je doet nog even een gek dansje midden op de straat maar dat maakt je niks uit. Want je weet gewoon dat het goed voelt.
Gisteren was er weer een tafeltijd in Amsterdam. Dit keer een grote groep mensen. Het thema was kwetsbaarheid. Iedereen heeft wel iets meegemaakt wat je kwetsbaar maakt. Is dat erg ? Het is juist daarom zo goed je dan even ook kwetsbaar kan opstellen. Er mocht gehuild worden omdat de pijn te veel is geworden. Maar er was ook weer heel veel plek voor liefde. En wat heerlijk dat er niet raar wordt opgekeken als je je vriendin een kus op de lippen geeft. Gewoon omdat het super goed voelt om zo'n avond samen te delen.
Want mijn vriendin, ze straalde en dat voelde zo goed. Het maakte haar zo gelukkig om daar op die avond te zijn. Ze was daar helemaal op haar plek en was misschien wel één van de mooiste momenten van de avond. Samen met het moment dat we het avondmaal vierden aan het begin van de avond, zittend in een grote kring. De voorganger van de gemeente had een mooie bijdrage en we deelden het avondmaal. Daarna gingen we in kleine groepen zitten om ons verhaal te delen en samen te eten.
Gisteren zal ik persoonlijk niet snel vergeten. Want als ik het persoonlijk mag maken. Een plek waar een kerk voelt als een familie. Familie die bestaat uit diverse mensen uit verschillende hoeken van het land, samengekomen om een goede tijd te hebben. Jong en oud die samen een maaltijd delen en oog hebben voor elkaar. Dat is echt een soort familie in mijn ogen.
Ik heb met diverse christelijke organisaties gewerkt. Deze keer, bij Wijdekerk, heb ik geen taak. Kom ik gewoon als mezelf naar een Tafeltijd avond. En hoor ik er toch een soort van bij.
Ik zou Wijdekerk eerder een grote organisatie noemen die bestaat uit diverse familieleden met allemaal hun eigen taak.
Tafeltijd is een initiatief van wijdekerk op verschillende plekken in het land. Hier kun je er meer over lezen.
