top of page

De bosjesmannen

Jacob Diederiks.

Om de middaghitte te vermijden laten we de hond al om elf uur uit. We rijden naar de Casteleynsplas*, waar onze Griekse asielhond Rhea heerlijk kan zwemmen. De parkeerplaats is nog leeg. We slaan het bospad in, op weg naar het water. Op sommige plekken zie ik een onduidelijk zijpaadje, dat met een bocht in de bosjes verdwijnt. Daar dus... ,afgelopen week beluisterde ik de podcast 'Anoniem Intiem' van mannen. De Casteleynsplas is ook zo’n plek. Ooit vroeg een geheel ontklede man mij om ‘een vuurtje’. Smoes natuurlijk, kennelijk zocht hij contact. Ik zei dat ik niet rookte en liep door. Ondanks een zekere aantrekkingskracht, moet ik niets van zulke ontmoetingsplekken hebben. Seks met wildvreemden, met alle bijkomende gevaren......nee, niet voor mij!

Verleiding weerstaan

Maar om nu te zeggen dat de Heer mij voor zo'n misstap heeft bewaard, zal ik niet snel doen. Daarmee zou ik de mannen die de verleiding niet kunnen weerstaan juist veroordelen. Daarvoor begrijp ik hen maar al te goed. De meesten van hen, zijn net zoals ik getrouwd met een vrouw, hebben kinderen en soms al kleinkinderen. Veel jonge mensen begrijpen dat niet, want als je op een aantrekkelijke jongen valt, die blijkt ook homo te zijn en jullie raken verliefd, dan staat niets je toch in de weg? Maar voor mannen zoals ik, ontbrak in onze jeugd elke ruimte om hierin jezelf te kunnen zijn.

Homoseksualiteit bestond niet

Homoseksualiteit bestond bij ons in de kring van streng orthodoxe christenen gewoon niet. Als je er in stilte toch aan dacht, probeerde je dat met alle kracht te verdringen. Je wilde net zo zijn als de anderen en ging gedwee de weg van iedereen. De kerkgemeenschap, met de nadruk op alles wat zondig is, bepaalde je levensloop. Kerk van mijn jeugd en ook later, ik klaag je aan! Wat een schade heb je aangericht! Ontwrichte huwelijken, kinderen die tussen wal en schip terecht kwamen, depressiviteit, deelname GGZ, eenzaamheid, suïcide of een leven dat onvervuld voorbij ging. De ergste kantjes zijn er intussen bij ons een beetje vanaf. Stellen van hetzelfde geslacht, zijn welkom aan de viering van het Heilig Avondmaal. Maar daar stopt het dan ook gelijk. Je wordt hoogstens getolereerd, maar je moet jouw geaardheid niet te nadrukkelijk tonen. Volwaardig meedoen is er niet bij. De kerk schoonmaken, dat is oké. Maar je gaven inzetten als bijvoorbeeld ouderling, nou nee, sorry, dat kan niet! Hun reactie: we willen ook rekening houden met leden die moeite hebben met LHBT’-ers.

Blok aan het been

Zelf ervaar je het als een ‘blok aan het been’, terwijl dat voor hen juist ‘samenwerking’ heet. Ik heb vriendelijk gevraagd naar een plekje op de landelijke kaart van Wijdekerk, maar ik kreeg als antwoord 'nee'. In plaats van pal te staan voor mensen zoals wij, wordt er gekozen voor de uiterst trage samenwerking met de CGK* en de GKv*. Stel je voor, hoe zouden die reageren als wij van de NGK* openlijk kleur bekennen met deelname aan Wijdekerk?

 

Jacob Diederiks is een oudere homo (77) in een heterorelatie. Ze hebben vier kinderen, van wie de jongste (40) een relatie heeft met zijn partner, hun schoonzoon.

* De Casteleynsplas is een zandwinplas gelegen ten noordoosten van Emmeloord aan de snelweg A6. De plas heeft een oppervlakte van 23 hectare. De plas is omringd door bos en, aan de westkant, grasland. De plas is plaatselijk erg diep.

* CGK = Christelijke Gereformeerde Kerken

* GKv = Gereformeerde Kerken vrijgemaakt

* NGK= Nederlands Gereformeerde Kerken

Recente blogposts

Alles weergeven
Vind je een reactie ongepast?
Meld het!
Vind je een reactie ongepast?
 
Meld het!
samen zijn wijdekerk
bottom of page