Martin Geertsma.
Ik ben Martin en kom uit Rotterdam en ben hetero (zo, dat is eruit). Ik ben zelf sinds heel wat jaren al lid van kerken waar LHBT'ers (gelukkig) gewoon volledig worden geaccepteerd. Maar daardoor wel veel in aanraking gekomen met verhalen van mensen die eerder elders lid waren en uit de kast moesten komen in kerken waar dit niet het geval was.
Bovendien zijn mijn vrouw en ik het afgelopen jaar betrokken geraakt bij een missionair project, met name gericht op kerkverlaters. Hier zijn we ook verrassend veel mensen uit de LHBT-gemeenschap tegengekomen met soortgelijke verhalen. Ik heb gemerkt dat de kerk veel kapot heeft gemaakt door mensen ineens als anders te behandelen op het moment dat ze uit de kast komen als homo/lesbienne, transgender, of om een andere reden afwijken van wat blijkbaar de norm is.
Waar ik me vooral aan stoor is hoe makkelijk mensen ineens gereduceerd kunnen worden tot een onderwerp. En zodra een kerk dan geconfronteerd wordt met 'het onderwerp homoseksualiteit', bestaat die ineens uit een groep (vaak ook nog eens mannelijke, blanke, goed opgeleide) hetero's die gaan bepalen wat er wel of niet geaccepteerd is. Waarmee je als homo dus bij voorbaat buitenspel staat en bent veroordeeld tot de gratie van de meerderheid. En waarna men weer fijn teruggaat naar vrouw en kinderen en trots is dat men weer zo Bijbelvast is geweest (zonder dat laatste overigens maar een moment ter discussie te stellen).
Ik ben me ervan bewust dat ik zelf ook in zulke kerken ben opgegroeid, zonder dat het voor mij een issue is geweest (waar je makkelijk voor kunt kiezen als hetero). Nu ik er op terugkijk, kan ik me niet herinneren dat ik voor mijn 30e iemand ben tegengekomen die openlijk homo, lesbienne of transgender was in de kerk. Terwijl dat statistisch gezien toch wel het geval zou moeten zijn (zeker gezien de grootte van de gemeentes waar ik lid van was). Ik herinner me ineens dat ik snapte hoe vervelend het was voor een familie in mijn kennissenkring toen een dochter van hun het contact met de kerk en de familie kwijtraakte omdat ze ging samenwonen met een vrouw. Vervelend voor de familie dan ...
In mijn vrije tijd schrijf ik wel eens liedjes. Bovenstaand verhaal is de reden dat ik dit lied erg graag wilde schrijven (naast een ander 'onderwerp' dat me erg na aan het hart gaat). En waarbij ik zelf ook niet de verantwoordelijkheid uit de weg wil gaan. Voor wie er wat aan heeft ...
Martin Geertsma, amateur sing a songwriter en betrokkene bij OMG, werkplaats voor de ziel.