Ebele.
Op het schoolplein was het een veelgehoorde zin. Meeste stemmen gelden. Welk spel werd er gekozen, hoe werden keuzes gemaakt. Zogenaamd democratisch, al wisten we toen nog niet wat dat inhield. De kinderen die iets anders wilden dan ‘de meeste stemmen’, konden of meedoen, of iets voor zichzelf doen. En dat alleen iets doen was natuurlijk vaak niet leuk, waardoor men, ook al hoorde men tot de kleinste groep tijdens het stemmen, men toch maar meedeed met de grote groep. Tenminste zo deed ik.
Erbij horen
Wat heb ik vervolgens veel energie gestoken in dat erbij horen. Om op te vallen. Altijd maar de meest extreme zijn, in alles wat God verboden heeft, zeg maar. Niet in liefde geven, geduldig zijn, het verstrekken van raad en bemoediging. Dat stond ver van mij af.
Jaren later raakte ik in een vette crisis, geen hoop, geen toekomst. Klaar! Ik had niet geleerd om mijzelf te zijn, voor mij en mijn mening en denkbeelden op te komen. Genade heeft mij in leven gehouden. Later begreep ik dat het heel goed bij mij past om alleen te zijn, om soms afwijkende ideeën te hebben, dat het oké, en misschien juist wel goed is, om gekke dingen te doen.
Ik had het niet meer nodig om er bij te horen, ik mocht zijn wie ik was, met het plan dat God voor mijn leven had.
Minderheid
Soms maken omstandigheden je tot minderheid, of word je door je eigen keuze tot minderheid. Misschien maakt God je zelfs soms tot minderheid, dat weet ik niet. Wat ik wel weet is dat er dan kracht kan gaan groeien. Waar de groei van de meerderheid zich vaak in uiterlijkheden uit en veel sociale controle heeft, heeft de minderheid, de eenling, kans om het anders te doen. Kans om zich te ontplooien.
Worsteling
Het kan soms een hele worsteling zijn. Soms zit mijn rugzakje zo vol met hoe ik vind dat mensen naar mij toe moeten reageren, hoe ik wel niet gekwetst ben. Meestal klopt die worsteling menselijk gezien helemaal en hebben we recht op rouw, boosheid en verdriet. Maar hoe lang gaat dat vervolgens duren? Geven we ons hele leven weg doordat anderen ons onrecht hebben aangedaan? Laat ik me gijzelen door anderen, vaak zonder dat ze het zelf weten?
Laat mij dit zeggen, mensen veranderen niet. Waar gehakt wordt vallen spaanders, waar geleefd wordt, zijn er partijen.
Met kracht uit de kast
Stop met erbij willen horen. JIJ bent al iemand. Met Christus ben je altijd meer. Altijd maar ‘de meeste stemmen gelden’ is misschien niet hoe jij je leven moet leiden. Misschien heb jij een andere weg te gaan. Alleen jij kunt voelen hoe het zit. Alleen jijzelf kunt werkelijk leren voelen of dingen in je leven wringen en dat het eigenlijk anders moet. Het is fijn om geaccepteerd te worden door de massa. En natuurlijk hebben we ook zo ons eigen portie bevestiging nodig. Maar durf ook anders te zijn. Je zult zien dat er heel veel mensen anders zijn dan je gedacht had. Juist als ik mijzelf durf te zijn, met al mijn gekke grillen, komen ook andere mensen ‘uit de kast’.
Ik ben voor een gemeenschap van eenlingen. Mensen die durven om zichzelf te zijn, samen met Jezus. Dat ze vervolgens ook clubjes vormen met gelijkgestemden is daarbij prima. Hoe meer zielen hoe meer vreugd, maar ‘waakt u voor de eenheidsworst’.
Aan de kop
Wanneer win je? Als je van je eigen kracht leert uit te gaan. Als jij de sprint durft aan te gaan en je los durft te maken van de rest in het peloton. De kans is aanwezig dat er mensen met hetzelfde doel met je meesprinten en zo een kopgroep vormen. Laat de controle maar aan Jezus over. Hij overziet alles vanuit de Ploegleiderwagen. Met de grote P! Probeer met Hem in contact te staan.
Makkelijk? Nee, zeker niet, maar wel te leren. Ik heb nog tot het eind van mijn leven hierin lessen te leren. Maar ik kan nu wel de intentie uitspreken dat ik steeds meer mijzelf wil zijn, in Gods plan wil staan en anderen niet bij wie ik ben wil laten inbreken. Dat kan een verlangen zijn, en een basishouding worden. Deze strijd geldt voor ieder individu die een grootser leven wil leiden dan veilig in het peloton.
Een stuk uit het lied ‘Hij opende’, dat ik voor mijn zoon heb geschreven toen hij een jaar of 6 was:
En je zult strijden en overwinnen
Tegen de stroom in niet verdrinken
Ruimte nemen die voor jou is
Komen tot aanbidding
Bevestiging zal God je geven
Ook zul jij zijn liefde zien
Straten ruimen, paden banen
Waarheid vinden
Dat wens ik ook voor jou.
JIJ bent al iemand. Met Christus ben je altijd meer.
Let`s go…
Ebele is een zanger/schrijver uit Drachten. Zijn liedjes zijn een arm om de schouder, een blik van herkenning. Vaak over geloof, altijd over het leven. Eerlijk, kwetsbaar, open. Meer van hem is te vinden op www.ebele.eu. Ebele speelt van kerk tot huiskamer en alles daar omheen. Delende liefde.
