Miranda Terpstra - interview met Mpho Tutu van Furth.
De eerwaarde kanunnik Mpho Tutu van Furth is een episcopale priester, een artiest, een schrijver, een talentvolle spreker en organisator van retraites. Ze heeft veel gedaan voor goede doelen. Zij was de directeur van de Desmond & Leah Tutu Legacy Foundation. Ze zet zich nog steeds in voor zorg voor het milieu, mensenrechten en gelijke kansen voor iedereen, ongeacht ras, klasse of geslacht. Samen met haar vrouw Marceline is zij bezig om een online mentorplatform voor vrouwen op te zetten. Tutu van Furth en haar vrouw wonen in Nederland. Ze hebben vier kinderen en twee (fantastische) kleinkinderen.
Mpho Tutu werkte mee aan het boek The book of Queer Prophets, een boek dat een mooie recensie kreeg van o.a. Ruth Hunt:
The book of queer Phrophets is geen toevallige titel. Er valt enorm veel van te leren, het kijkt niet terug naar deze verhalen als vreemde geschiedenis; het laat ons eerder zien wat we van God kunnen verwachten als we iemand een buitenstaander maken. Lees dit boek en wordt een getuige van Gods goede toekomst.
Waarom moest The book of Queer Prophets uitgegeven worden en waarom zouden we het moeten lezen?
Het boek is geschreven als herinnering aan Stonewall, een tijd waarin LHBT+-Amerikanen in actie kwamen tegen de pesterijen door de politie.
Waarom heb je meegeholpen om een hoofdstuk van het boek te schrijven?
Ik vond dat het belangrijk was om mijn liefdesverhaal en levensverhaal op te schrijven, als een soort geestelijke autobiografie. En dit boek leek mij een goede plek hiervoor.
Zie jij bijbelgedeeltes die ons kunnen helpen om meer ruimte te creëren voor elke persoon?
De hele beweging in de evangeliën is een prachtige boodschap van erbij horen. De armen, mensen aan de rand van de samenleving, vluchtelingen, wezen en weduwen krijgen een bijzondere plek in de bediening van Jezus. Zoals de lofzang van Maria al zegt: Hij stuurde rijken weg met lege handen.
Christenen geloven dat zij gered en apart gezet zijn. Kan het geloof in dit onderscheid ervoor zorgen dat Christenen zich beter voelen en de naasten hierdoor tot buitenstaander zien? Hoe zie jij dit?
Het zou kunnen, maar de evangeliën leren ons precies het tegenovergestelde. In de psalmen vertelt de dichter dat we niet te hoog van onszelf moeten denken. Hoogmoed en nederigheid gaan niet samen.
Er komen mogelijk twee nieuwe wetten in Nederland. De ene betreft het verbod op conversietherapie en en de andere betreft het expliciet benoemen van LHBT+ in artikel 1 van de Nederlandse grondwet. Wat vind jij hiervan?
Ik ken de Nederlandse grondwet niet zo goed. Alles wat ik weet van conversietherapie wijst erop dat het een vorm van psychologische mishandeling is. Daarom ben ik blij dat daar een verbod op komt.
Wat kunnen wij als beweging voor gelijkheid voor LHBT+-mensen (ook in kerken) leren van de gelijkheidsbeweging in Zuid-Afrika?
De les die we leren is altijd hetzelfde: macht geeft alleen onder dwang toe. We hoopten dat de kerk er andere waarden op nahield: waarden van liefde en inclusiviteit. We zijn erachter gekomen dat de kerk een menselijk instituut is, al is ze ook van God. Dat betekent ook dat de kerk er niet altijd in slaagt om Gods heerlijkheid te weerspiegelen.
Wijdekerk is een groot netwerk van LHBT+-mensen die gelovig zijn (geweest) en andere betrokkenen (zoals ikzelf). Wat wil je de lezers nog delen?
Er is een geestelijk thuis voor ons allemaal.
コメント