God, mijn God, verlaat mij niet, ook niet als mij Uw zegen ontzegd wordt, ook niet als ik zondig genoemd word, en word veroordeeld om wie ik ben, om wat ik ben. Mijn hart breekt als ik het verdriet zie van mijn partner, van mijn ouders. Wees ook hen nabij. Wat moet ik ermee aan als iemand mij uit Uw kerk wil verwijderen, als iemand mijn integriteit en mijn geloof in U aan de kant schuift en bespot. Waarom steeds dat gooien met stenen door vrome, al te vrome, leiders? Zijn ze zelf zonder zonden? Christus, U die weet wat lijden is, houdt U niet ver als ook ik moet lijden, red mij van de zwijgende meerderheid. Houdt mij vast in het vertrouwen dat U al in de moederschoot van mij hield, dat U mij met liefde aan mijn moeders borst hebt gelegd, dat Uw liefde bij mij is vanaf mijn eerste begin. En Christus, natuurlijk ben ik niet volmaakt en heb ik mijn fouten en tekorten, net als iedereen. Maar ik mag geloven in Uw evangelie dat mij leert dat U mij zoekt, al ga ik naar de verste uithoek op aarde. Ik mag mij toevertrouwen aan Uw barmhartigheid. Geef dat ik thuis mag zijn in Uw gemeenschap, dat ik mag wonen in uw liefde, dat ik mag aanzitten aan uw tafel, dat ik Uw zegen mag ontvangen. En, gelovig mens, als jij dit leest, geef me het respect dat ieder mens verdient. Sta naast me in onze gezamenlijke zoektocht om onze kerk te maken tot een huis met kamers voor velen. Gebed bij psalm 22
LHBT+ Gebed
Â
Comments