Maurits Immink.
Terwijl ik mijn regenboogvlag tevoorschijn haal voor IDAHOT, denk ik aan de historische stappen die zijn gemaakt. Veertig jaar geleden kreeg de wereld te maken met de eerste Gay Pride Parade (28 juni 1970). In 1974 werd homoseksualiteit geschrapt uit DSM (handboek voor psychiatrisch diagnostiek). En sinds 17 mei 1990 wordt homoseksualiteit door de Wereld Gezondheidsorganisatie van de Verenigde Naties niet meer gezien als een ziekte. Met mijn kleine column is het onmogelijk om de vele stappen die zijn gezet in het zonnetje te zetten die ze verdienen.
De LHBTI-emancipatie kent veel tegenslagen, maar de geschiedenis leert ons dat wij sterker terugkomen. Kijk eerst eens naar de Stonewall-rellen. Hoe bijzonder is het dat deze rellen in New York nog steeds jaarlijks worden herdacht door middel van Gay Pride Parades en dat landen het navolgen? Kijk ook naar de beweging in Nederland. Door het zieke activisme van Anita Bryant werd in 1977 op de Nederlandse televisie een benefietconcert georganiseerd in samenwerking met het Amsterdams Concertgebouw om een advertentie in Time Magazine te plaatsen tegen de antihomobeweging in Amerika. Deze advertentie werd ondertekend door vele Nederlandse politici en schrijvers. De beweging in Nederland werd zichtbaarder. Tot slot de Nashville-verklaring. Ondanks een haatpamflet van 250 wereldvreemde mannen, zijn er 7.681 steunbetuigingen in de plaats gekomen met de petitie ‘Ik sta naast je’.
Nederland is opnieuw uit de top 10 gevallen van de meest LHBTI-vriendelijke Europese landen. Een pijnlijke tegenslag. Terwijl geweld tegen LHBTI’ers lijkt te verergeren, worden de straffen voor homogeweld niet verhoogd en wordt enkel het schelden met het woord homo tijdens het meppen niet gezien als een homofoob feit. Dat moet en kan bij wet worden veranderd. Tot slot zal het verankeren van het verbod op discriminatie op grond van homoseksule gerichtheid in de Grondwet ook erg nodig zijn. De politiek is aan zet om ons land weer in de top 10 te krijgen van de Rainbow Europe Index. Kom, laten wij afscheid nemen van politieke partijen die de nieuwe grondwetswijziging tegenhouden. Nederland op de 11de plek van de LHBTI-ranglijst lijkt een tegenslag te zijn. Maar net als de andere tegenslagen, kunnen wij harder terug slaan. Laten wij met zijn allen niet alleen met IDAHOT onze vlaggen laten wapperen, maar ook op andere dagen. Laten wij mensen zien dat gays en queers in het straatbeeld horen en ook in de kerk. Met een dikke middelvinger naar de homo- en transfoben. Zoals elke zondag Pasen is, is elke dag IDAHOT.
