Evelien.
Een oude tegelwijsheid die altijd bij ons thuis aan de muur hing, was: ‘God heeft ons geen kalme reis beloofd, maar wel een behouden aankomst’. Toen ik het als puber las, kon ik niet vermoeden, hoe onstuimig mijn reis zou worden. Wat doe je als mens, wanneer lichaam en geest geen éénheid vormen. Zo voelt het voor mij al vanaf mijn 15de levensjaar. Nu ik de leeftijd van 50-plus heb bereikt en mijn levenservaring op een respectabel niveau is gekomen, lijken verstand en gevoel eindelijk bij elkaar te komen.
De echte Evelien
Eindelijk mag ik de echte Evelien aan de buitenwereld gaan tonen. Tijdens een periode van meerdere sessies bij een psychotherapeute, leerde zij mij, dat ik mag zijn zoals God mij bedoeld heeft. Die overgave heb ik jaren tegengehouden onder druk van de kerk, de algemene opinie en mijn angst over wat mijn familie wel van mij zou denken. Bij het schrijven van mijn derde boek, dat is ‘De Liefdesdans’, kwam ik uit de kast, ‘out in the open’. Samen met mijn vrouw, die mijn grootste steun is geweest in dit proces, gaan we de uitdaging aan om mijn genderidentiteit niet meer te verbergen. Dit beschouwen we als laatste levensmotto: God heeft ons geluk voor ogen en niet ons ongeluk. Hij maakte ons naar zijn beeld en heeft ook gevoelens in ons gelegd die niet altijd voldoen aan, wat algemeen als normaal zal worden aanvaard en beschouwd.
Tv-programma met gender fluid
Een tijdje geleden was er een Tv-programma, waarin iemand zichzelf gender fluid noemde. Dat is een persoon die van dag tot dag zichzelf wisselend soms vrouwelijk of mannelijk voelt. Als echtpaar keken we hiernaar en mijn vrouw zei meteen dat ze mij hierin voor 100% herkende. Eindelijk lijkt mijn onrustige reis in de genderwereld een veilige haven te hebben gevonden. Wat de uitgave van mijn boek uiteindelijk gaat doen naar mijn omgeving toe, weet ik nog niet. Eigenlijk kan me dat ook niet zoveel schelen. De echte vrienden zullen toch wel blijven en mij accepteren zoals ik ben. Belangrijker vind ik dat mijn relatie met God mij in deze periode alleen maar sterker heeft gemaakt. Hij oordeelt niet en zal met me zijn of ik me nu vrouwelijk of mannelijk voel.
Met een groet van Evelien.
