Miranda Terpstra. Interview met David.
David* is vrijzinnig protestants opgevoed maar heeft zelf veel met het Katholicisme. Hij ontmoet God in het mystieke en in de sacramenten. Hij is vrij actief geweest binnen de Katholieke kerk als onder andere lector en acoliet. Ook voor het Jodendom voelt David sympathie, en niet alleen omdat zijn huidige vriend Joods is. David is interreligieus georiënteerd, te zien aan zijn vriendschap met een orthodox islamitische vriendin en twee Jehova’s getuigen. De laatsten zijn wel stil geworden nu David een relatie heeft. Het contact gaat nu van hem uit….
De kerk van de Jezuïeten
David voelt zich erg thuis bij de Dominicanen en de Jezuïeten, aangezien zij gericht zijn op de buitenwereld en het helpen van mensen, vooral jongeren. Ook de meditatie en uitleg spreken hem aan. David komt zondags graag naar de heilige mis in de Krijtberg , de kerk van de Jezuïeten in Amsterdam. Daar ontmoet hij Jezus niet zozeer in het woord, maar vooral in relatie en door de hostie. David ervaart dat de aanwezigheid van Jezus zich met het brood (de hostie) door zijn lichaam verspreidt. Hij vergelijkt het met het beeld van een druppel limonade in een kan water: het verspreidt zich, het verandert de kleur en de smaak van het water, en is niet meer te scheiden. David zou het gaaf vinden als de Krijtberg zich ook op de kaart van Wijdekerk zou registreren, omdat hij deze plek als een thuis ervaart en dit ook anderen gunt. Hoewel het niet helemaal zeker is of zij dit zouden willen doen, is er een grote kans dat ze hier wel voor open zouden staan, gezien de informatie van de synode, namelijk dat lhbt-ers speciale zorg verdienen. Uit zorg voor lhbt-ers die niet weten waar ze welkom zijn, zou dit een mooie en zorgzame handreiking kunnen zijn, volgens David.
Dominicanen
David heeft veel gehad aan een gesprek met een Dominicaan die hem zei dat een mens niet kan oordelen over de keuzes van een ander. Elk individu in relatie met God zal zelf het antwoord vinden voor zijn of haar eigen leven, en door het eigen gevormd geweten zelf af kunnen wegen of iets goed of fout is. Uiteindelijk kan een oordeel van een ander daar niet tussen komen. Twee teksten die David hierin ondersteunen zijn:
Mattheus 7:1-2 Oordeel niet, opdat u niet geoordeeld wordt, want met het oordeel waarmee u oordeelt, zult u zelf geoordeeld worden; en met welke maat u meet, zal er bij u ook gemeten worden.
Handelingen 10: 10 En er kwam opnieuw, voor de tweede keer, een stem tot hem: Wat God gereinigd heeft, mag u niet voor onheilig houden
David laat zich in het maken van zijn keuzes graag leiden door de vrucht van de Geest: vrede, vreugde en liefde. Die vrucht toont feitelijk of het goede is gedaan. De vrucht van de Heilige Geest wordt door de apostel Paulus genoemd in zijn brief aan de Galaten, hoofdstuk 5, vers 22–23. Voor iedereen is wat hij of zij goed voelt anders. Maar als iets goed voelt en de genoemde vruchten ervaart, kan niemand zeggen dat dat fout is.
Opvoeding en doctrine
Hij ervaart zijn vrije opvoeding als raamwerk waardoor hij de wereld bekijkt. Het zal altijd invloed hebben op zijn blik. Feitelijk is in iedere opvoeding wel een soort van doctrine te vinden. Hij vraagt zich daarom weleens hardop af met betrekking tot lhbt’ers, die uit een orthodoxe achtergrond komen, of ze meer gemoedsrust vinden als ze zich losmaken van hun achtergrond, dan in berusting en acceptatie. Het uit je meegegeven cultuur stappen, hoeft niet per se ook geluk te brengen. Zeker in het begin kan het verlaten van de oude cultuur onzekerheid met zich meebrengen, of deze nieuwe groepering of gedachte wel goed is of dat het de verleiding van de duivel is. Op zulke momenten ga je bevestiging zoeken in bronnen buiten jezelf en autoriteiten zoals de Bijbel.
David is dankbaar dat hij, na een periode van zoeken naar autoriteit en verdieping in de schriften, heeft mogen leren vertrouwen op zijn eigen geweten en gevoel, in relatie met God. Als David soms negatieve reacties krijgt, geeft hij een vriendelijk ‘dank’ terug maar laat het daar verder bij.
Voorlichting middelbare scholen
In voorlichting op scholen ziet David veel heil. Tijdens zijn eigen schooltijd vond hij het weleens lastig om bijvoorbeeld bij gym om te kleden. Gelukkig hij had een fijne vrienden die dit allemaal geen punt vonden en die ook voor hem opkwamen als er vervelende opmerking kwamen. Zijn ervaring is dat jongeren elkaar een grote sociale druk op kunnen leggen, en dat iedereen graag bij de meerderheid wil horen . Ze willen voldoen aan het macho imago, of zijn meeloper en willen vooral niet opvallen. Voorlichting zou kunnen helpen om jongeren naar hun eigen houding te leren kijken, of te laten inzien dat hun vriendenkring misschien anders tegenover homoseksualiteit staat dan ze denken.
Huwelijk en kinderen
De vriend van David is Joods, en samen vieren zij de Sabbath. Op verzoek van David hangt er een Mezuza aan de deur. Zijn vriend gaat niet mee op zondag naar de Krijtberg, maar er is onderling respect en liefde voor elkaar. David heeft een groot verlangen naar kinderen en hij zou in de toekomst ook graag willen trouwen. Niet alleen uit praktische overwegingen (zoals erfrecht, ziekenhuisbezoek wanneer slechts familie naar binnen mag), ook als symbool en als getuigenis van een duurzaam liefdesverbond naar de familie en vrienden. Mattheus 19:6 Alzo dat zij niet meer twee zijn, maar een vlees. Hetgeen dan God samengevoegd heeft, scheide de mens niet.
De Katholieke kerk is een wereldkerk, waar het gelijkwaardig stellen van homorelatie nog wel even zal duren. Wel heeft de Kerk een handreiking gedaan, en dat is in ieder geval een stap, al is het volgens David wel wat magertjes.
De gaypride
De gaypride heeft volgens David zijn beste tijd gehad met betrekking tot het doel dat het eens had. “De samenleving weet dat we er zijn.” Het zal niet meer een mentaliteitsverandering brengen volgens hem. Sterker nog, hij ervaart dat het juist een tegenovergestelde effect kan hebben op de samenleving. Het zet een beeld neer dat geen recht doet aan de lhbt-ers en het brengt niet de verbinding die nu nodig is. David ziet de noodzaak van deze verbinders nu vooral in het middengebied van progressief en orthodox. Juist daar zijn volgens hem de bruggenbouwers nodig.
Zelf vindt hij het soms lastig dat hij afgerekend wordt op het vooroordeel van anderen, bijvoorbeeld gebaseerd op wat zij in de media zien van de gaypride. Hij zou het eerlijk vinden als andere mensen en christenen geen vooringenomen denkbeelden op iemand projecteren, maar hem of haar gewoon zelf vragen hoe dingen worden gezien en ervaren.
Volgens David is de echte gaypride in het gewoon dagelijks leven uit te dragen: hand in hand lopen waar het kan, zonder te provoceren. Op deze eenvoudige manier kun je mentaliteitsverandering teweeg brengen hiermee. David heeft de hand-in-hand actie na het geweld in Arnhem erg gewaardeerd. Hij is zelf daarna gewoon weer hand in hand gaan lopen, niet als statement, maar vooral uit liefde voor zijn Joodse vriend.
* David is niet zijn echte naam
