Ds. Jan Peter Kruiger.
Open armen
Afgelopen zomer in een preek over de liefde tussen Jonathan en David bekende ik publiekelijk nare onderbuikgevoelen te krijgen van zoenende mannen. Het is een reflex, net als speeksel vorming in je mond als je trek hebt en iets lekker ziet of ruikt.
Tegelijk maakte ik duidelijk dat dit bijgeleerd door Jezus open armen voor Jan en allevrouw niet iets is van mijn wil. Juist niet.
Ik gun ieder mens de intense hartelijkheid en diepe verbondenheid met een ander zoals ik die met name ervaar in een omhelzing van mijn vrouw, mijn dochters en schoondochters en evenzeer van mijn zonen en schoonzonen.
“Help mij,” zo vroeg ik vanaf het preekpodium mijn homobroers die mogelijk aanwezig waren in het publiek. “Omhels mij. Leer het me.”
Na afloop van de bijeenkomst kwamen twee leuke jonge mannen naar me toe. Big smile.
Een hug was toch de bedoeling?
Ja graag.
Een hartverwarmende hug van een mij volstrekt onbekend homostel die vanwege verbondenheid met iemand die die zondagochtend belijdenis deed in de dienst aanwezig waren.
Ik leer bij.
Rondom Jezus
Hoe vaak is het niet dat een minderheidsgroep de meerderheid veel te zeggen heeft en tot zegen is.
Kijk maar de gebeurtenissen rondom een lekker etende en drinkende selfmade professor. Hij is aanwezig in allerlei voor hem ongebruikelijke plekken en huizen van mensen waar velen juist bij weg blijven.
Die gebeurtenissen vertellen van een voorzichtig nieuw doorbrekende werkelijkheid. Het goede nieuws van zijn komend rijk dat is en komt.
De werkelijkheid van de herscheppende kracht van Gods Geest(groet woorden zijn dit) zit zo blijkt in luisteren naar, optrekken en spreken met naast omhelzen van groepen die je normaal onbewust en bewust uit de weg gaat.
Een zegen
Momenteel zijn we als totale groep rondom Jezus (Opstandingskerk), bezig om na te denken hoe we als homo's en hetero's iets van de nieuwe werkelijkheid die Hij neerzette te mogen weerspiegelen.
Een werkgroep met verschillende seksuele disposities en standpunten, leest, interviewt , deelt levensverhalen, discussieert, wordt emotioneel en neemt een jaar de tijd.
We leren bij en we zien wel waar we uitkomen qua standpunten.
Het eind resultaat zal in ieder geval zijn; versterkt rondom de lieve Zoon van onze warmhartige Vader in en tegelijk op weg naar een betere wereld
Hug!
Ds. Jan Peter Kruiger is predikant van de Opstandingskerk te Utrecht ( GKV). Dit artikel is ook geplaatst op de website van zijn kerk.
