Henrike Nijenhuis.
Ik ben een persoonlijk blog begonnen, omdat ik christen ben en zie wat mijn homoseksualiteit in de kerk én met mijn geloof persoonlijk doet. Ik zie en voel veel onrecht en ongelijkwaardigheid, ook merk ik dat het mij zeer verdrietig en moedeloos maakt, en dat ik soms behoorlijk gefrustreerd ben. Ik sta op om mijn pijnlijke verhaal én worsteling met jullie te delen, omdat ik van mening ben dat dit niet laat zien hoe mijn God is. Mijn God is liefde! Ik vertel dit zodat de ‘echte’ waarheid wordt verteld door iemand die het zelf aan den lijve ondervindt, want ik zou zo graag willen dat we beseffen wat onze houding èn gedrag met een ander kunnen doen, en er wederzijds begrip komt in alle omstandigheden. Dat we onze verantwoordelijkheid nemen en echt open en eerlijk naar onszelf in de spiegel (durven) kijken! Ook ik, en dat is (soms) vreselijk moeilijk en confronterend, maar ik wil van iets negatiefs iets positiefs maken! En als we willen leren en groeien, dan is dat het eerste wat we kunnen doen om verandering teweeg te brengen.
Respect, liefde en veiligheid
Ik worstel hier erg mee, het gevoel van onmacht, en daarom wil ik iets doen, óók voor de generatie na mij, zodat zij nooit het verschrikkelijke hoeven mee te maken, wat ik heb meegemaakt. En er een open, eerlijke, respectvolle en liefdevolle dialoog plaatsvindt waar mensen echt open naar elkaar luisteren en oog hebben voor elkaar. Dat we elkaar zoeken in de verbinding van liefdevol hart tot liefdevol hart. Ik zou zo graag wensen dat christenen in een veilige en geborgen kerk kunnen en mogen uitkomen voor hun homoseksualiteit en hun eigen vrije keuze hebben voor een eventuele relatie. Dat we daarnaast ook (gaan) beseffen dat een oordeel niet aan ons mensen is, maar alleen aan God is en aan niemand anders!
Oordeel niet, opdat er niet over jullie geoordeeld wordt. Want op grond van het oordeel dat je velt, zal er over je geoordeeld worden, en met de maat waarmee je meet, zal jou de maat genomen worden. (Mattheüs 7: 1-2)
Er is een hoog percentage van homoseksuele christenen die zelfmoord pleegt, omdat ze door de druk van de kerk en hoe medegelovigen met hun omgaan, geen andere uitweg meer zien en dat doet mij tot in het diepst van mijn hart pijn en vind ik hartverscheurend! Ik weet hoe dat voelt en ik ken maar al te goed zelf deze gevoelens. Als ik hierdoor maar één waardevol en uniek leven die door God geschapen is, kan redden, dan doe ik dat. Ik sta op, hoe moeilijk ook, om te zeggen: dit is niet mijn God! Hieronder vertel ik waarom 1 Kor. 13 mijn favoriete bijbeltekst is, dit is mijn hele leven (in al mijn worstelingen) mijn grote houvast!
De liefde
1 Al sprak ik de talen van alle mensen en die van de engelen – had ik de liefde niet, ik zou niet meer zijn dan een dreunende gong of een schelle cimbaal. 2 Al had ik de gave om te profeteren en doorgrondde ik alle geheimen, al bezat ik alle kennis en had ik het geloof dat bergen kan verplaatsen – had ik de liefde niet, ik zou niets zijn. 3 Al verkocht ik mijn bezittingen omdat ik voedsel aan de armen wilde geven, al gaf ik mijn lichaam prijs en kon ik daar trots op zijn – had ik de liefde niet, het zou mij niet baten. 4 De liefde is geduldig en vol goedheid. De liefde kent geen afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid. 5 Ze is niet grof en niet zelfzuchtig, ze laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan, 6 ze verheugt zich niet over het onrecht maar vindt vreugde in de waarheid. 7 Alles verdraagt ze, alles gelooft ze, alles hoopt ze, in alles volhardt ze. 8 De liefde zal nooit vergaan. Profetieën zullen verdwijnen, klanktaal zal verstommen, kennis verloren gaan – 9 want ons kennen schiet tekort en ons profeteren is beperkt. 10 Wanneer het volmaakte komt zal wat beperkt is verdwijnen. 11 Toen ik nog een kind was sprak ik als een kind, dacht ik als een kind, redeneerde ik als een kind. Nu ik volwassen ben heb ik al het kinderlijke achter me gelaten. 12 Nu kijken we nog in een wazige spiegel, maar straks staan we oog in oog. Nu is mijn kennen nog beperkt, maar straks zal ik volledig kennen, zoals ik zelf gekend ben. 13 Ons resten geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de grootste daarvan is de liefde. (1 Korintiërs 13)
Waarom? Om de liefde! We zijn zo vaak als christenen bezig met wetjes en regeltjes vanuit de Bijbel en we zijn soms net Farizeeërs.
Als u probeert door God als een rechtvaardige te worden aangenomen door de wet na te leven bent u van Christus losgemaakt en hebt u Gods genade verspild. Want door de Geest hopen en verwachten wij dat we op grond van geloof als rechtvaardigen worden aangenomen! (Galaten 5: 4-5)
Heb je naaste lief
We zijn zo hard gefocust om elkaar onze visie op te leggen en de ander daarvan proberen te overtuigen (en ik ben ècht geen haar beter hoor!) dat we vergeten wat God echt belangrijk vindt! Heb je naaste lief als jezelf zodat mensen kunnen zien dat jullie Mijn volgelingen zijn. Sterker nog, Hij zegt verder in de Bijbel; Heb uw vijanden lief, hebben ze honger geef ze te eten. En dat is soms vreselijk moeilijk, maar daarmee laat God héél duidelijk zien hoe belangrijk het is iedereen - ongelovig òf gelovig - ècht oprecht lief te hebben! In 1 Korinthiërs 13:2 staat het nog duidelijker: al heb je een geloof waarmee je bergen kunt verzetten maar je hebt de liefde niet, is alles zinloos en stelt het dus niets, nada, voor. Dat lijkt mij een hele duidelijke uitspraak! Verderop staat in de Bijbel en dit zie ik keer op keer als een rode draad door de hele Bijbel terugkeren:
Wees elkaar niets schuldig, behalve liefde, want wie de ander (gelovig of niet) liefheeft doet niemand kwaad en heeft de gehele wet in één keer vervuld. (Galaten 5:13-14)
Vergeven en vergeven worden
Laten we elkaar liefhebben, gelovig of niet, zie ieder ‘mooi’ medemens als uniek door God geschapen, daar dienen wij altijd in liefde, met respect en gelijkwaardig mee om te gaan! Dat is altijd al mijn levensmotto geweest, en hier hou ik al mijn hele leven aan vast! Met de maat waarmee u anderen meet, zal uzelf gemeten worden.’ Dat zet me nogal stil en stemt tot nadenken. Laat hoogmoed, arrogantie, trots ons niet blokkeren, dat zijn aardse dingen, zodat we niet echt open kunnen staan voor onze naaste en zijn of haar leed en verdriet. Laten we elkaar, echt niemand uitgezonderd, oprecht liefhebben, zoals Jezus ons liefheeft! Wie niet liefheeft blijft in de dood! (1 Johannes 3:14) Ik zeg dit alles niet omdat ik denk dat ik de waarheid in pacht heb, integendeel, ik besef maar al te goed door bovenstaande hoe gebroken, imperfect en onvolmaakt ik ben en een zondaar, en zo vaak weer in de bekende valkuilen val. Ik mag elke seconde van de dag als ik echt berouw heb, weer de genade opnieuw van God ontvangen. Als God ons elke keer vergeeft, laten wij dan ook elkaar vergeven, liefhebben met heel ons hart en opnieuw beginnen, keer op keer, in liefde. Dat is mijn liefdevolle God voor mij! Laten we ons allemaal inzetten om (Gods) liefdevolle bruggen te bouwen! Want daar verlang ik als christen en homoseksueel zo ontzettend naar! Ik ben een mens met gevoelens & emoties, ik ben geen kwestie of thema! Praat alsjeblieft met mij in plaats van over mij! En zie me niet alleen maar als een homoseksueel, maar zie mij ook als medemens.
Nu u door Christus zozeer bemoedigd wordt en liefdevol getroost, nu er onder u zo’n grote verbondenheid met de Geest is, zoveel ontferming én zoveel medelijden, maak Mij dan volmaakt gelukkig door eensgezind te zijn, één in liefde, één in streven, één van geest. Handel niet uit geldingsdrang of eigenwaan, maar acht in alle bescheidenheid de ander belangrijker dan uzelf. Heb niet alleen uw eigen belangen voor ogen, maar ook die van de ander! (Filippenzen 2:1-4)
Wil jij Henrike via haar blog blijven volgen dan kun je op de website je emailadres achterlaten, voel je vrij!
