#eenzaam

Wijdekerk vertellen

Wij vinden het belangrijk dat iedereen zijn/haar verhaal hier kan delen. Dit staat los van de mening van het team over de inhoud. Het is niet aan ons om te oordelen maar om, in navolging van Jezus Christus, elkaar in liefde te aanvaarden.

Auteurs zijn altijd zelf verantwoordelijk voor de inhoud van hun verhaal. Wij als team doen ons uiterste best correcte en authentieke bijdragen op deze website te plaatsen. Als je onjuistheden en/of fouten constateert, dan verzoeken wij je dit bij ons te melden via het contactformulier. Wij zullen deze dan zo snel mogelijk herstellen.

Zoeken

26 jul. 2019
10 minuten

Is je kerk een veilige plek?

M. Verstoten, maar nu weer zin in het leven. In 1972 zag ik voor de eerste keer deze wereld. De wereld was mooi, lief, vredig en veilig. Samen met mijn moeder, vader en mijn broer vormden we een 'gelukkig' gezinnetje. Al snel merkte ik dat de wereld niet zo mooi, lief, vredig en veilig was. Mijn moeder werd mishandeld door de man die mij verwekt heeft. Gelukkig heeft dit huwelijk niet lang stand gehouden en ik was 4 toen er rust kwam. Van mijn 5de tot 7de heb ik in een intern

17 jul. 2019
3 minuten

Fietsen

M. Mijn voeten peddelen soepel; ik zit op de fiets, omdat de muren van mijn huis steeds dichter en sneller op me afkwamen. Ik wilde tegen ze opklimmen van ellende, dus besloot ik voor ze te vluchten, naar buiten. Mijn zadel doet al snel pijn, want ik doe alles met de benenwagen en dat is na een paar kilometer al goed te voelen. Ik heb een zwarte omafiets, zo eentje waar je heerlijk met rechte rug op kunt zitten. Uiteraard met een mandje voorop; niet origineel, maar wel ha

3 apr. 2019
3 minuten

Kast II

M. Bezorgd vraag ik me af of ik hier ooit nog uitkom. Zal het me lukken? Zal ik het ooit durven? De ruimte is klein en ik heb mijn lange benen onder me gevouwen. Het zal niet lang duren of ze zullen in slaap vallen en gemeen prikken, alsof er duizend spelden onder mijn huid dansen. Ik kraak mijn knokkels, eerst die van mijn linker en dan die van mijn rechterhand; het lucht me op. Ik zit hier toch al, ik gok, zo’n twintig jaar. Opgesloten, ingesloten, afgesloten, buitengeslote

23 dec. 2017
3 minuten

Met wie gebruiken wij het kerstdiner?

John Lapré. Kerst is het feest van de gezamenlijkheid. We gedenken dat Jezus kwam, mens werd als wij en tussen de mensen ging wonen en werken. Jezus verbond zich aan mensen. En door Jezus weten wij ons verbonden aan elkaar. Velen is het geluk gegund om het feest van de gezamenlijkheid royaal te vieren. De donkere decembermaanden worden opgelicht door het licht van de ontmoeting. We kunnen niet anders dan dankbaar zijn voor wie geraakt wordt door open deuren, warme harten en g

12 dec. 2017
2 minuten

Homo in de kerk

Arjan van Essen. 'U bent van de homo in de kerk?' Zo luidde het berichtje dat ik binnenkreeg. 'Wij proberen die wel zichtbaar te krijgen ja' 'Mag ik bellen zonder m'n naam te noemen" 'Ja, dat kan' Even later gaat de telefoon. "Privé-nummer vermeldt het scherm. We hebben een gesprekje. Eerst aarzelend, dan een waterval van woorden. Klinkt als iemand tussen de vijftien en de twintig. Hij wil erbij zijn als we met mensen uit de kerk bij elkaar komen. Maar hij aarzelt. 'Pa en

17 nov. 2017
3 minuten

Jezus draait alles om

Hester van Beers. Als LHBT’er binnen een kerkgemeenschap heb je het niet altijd gemakkelijk. Misschien voel je je veroordeeld of buitengesloten, of ben je niet welkom in de kerk. Dat kan verwarrend zijn: heeft God het nu echt zo bedoeld? Bij WijdeKerk geloven we van niet. Wij staan voor een inclusieve kerk. De volgende voorbeelden uit Jezus’ leven kunnen je hopelijk steun geven en bemoedigen. Gered van de eenzaamheid Een van de eerste mensen van wie het leven door Jezus werd

16 okt. 2017
2 minuten

Vader

Anoniem. Wat zou ik graag uw armen voelen liefdevol om mij heen. Zodat ik mij veilig geborgen mag weten als uw geliefde kind. Maar wat is het toch geheel anders gegaan door de jaren heen. Zodat wij gescheiden leven als vreemden van elkaar. Als kind was ik alleen al was ons gezin groot. Zodat ik als kleine jongen al volwassen moest zijn. U kent mij niet al woonden wij jarenlang samen onder een dak. Zodat wij als volwassen mensen geen raad weten met elkaar. Het was onveilig

16 dec. 2016
5 minuten

Onderdrukt, veroordeeld en afgewezen

Inge Bosscha. Omdat ik mezelf tot nu toe enkel als vrouw en als hetero heb ervaren, weet ik niet hoe het voelt om uit de kast te komen, laat staan om erin te zitten. Wat ik wel weet, is hoe het voelt om klem te zitten en om je tot in je diepste wezen onderdrukt en afgewezen te voelen. Dat is waarom ik mij verbonden voel met LHBTQ’ers en hun verhalen, omdat ook jullie helaas vaak bloot hebben gestaan, en dikwijls nog staan, aan pijnlijke afwijzing en onderdrukking. Geen ruimte

16 dec. 2016
3 minuten

Wat moet ik nu doen, Heere?

Eenzame homo. Heere, ik weet niet meer hoe ik verder moet. Ik spartel in een woeste zee en ga telkens weer kopje onder. Ik schreeuw om hulp maar niemand wil het horen. Het enige wat ze doen, is toekijken hoe ik langzaam verdrink en zeggen dat ik vol moet houden en op U moet vertrouwen. Heere, het wordt me verweten dat ik denk dat niemand er voor me wil zijn. Ik overdrijf, maak mijn probleem veel te groot. Ik moet niet denken dat ik bijzonder ben, iedereen heeft zijn kruis. Ik

14 dec. 2016
7 minuten

Wat een verhaal

Anoniem. Een tijdje geleden kwam ik op een forum voor homo’s een aankondiging tegen van een aangrijpend verhaal over een gelovige homo op de site ‘Michael’s verhalen’. Dit trok mijn aandacht, daar ik ook christelijk opgegroeid ben en mij geleerd is dat homo zijn niet mocht. Nieuwsgierig zocht ik de site op en begon dat verhaal, ‘Aan de andere kant’, te lezen. Al snel kwamen de emoties los en stroomden de tranen over mijn wangen, ik herkende mezelf… Ik voelde me verdrietig, ge

5 dec. 2016
9 minuten

Met of zonder God

Christina. Ik kom uit een gebroken gezin. Mijn moeder was alcoholist en ook mijn vader, die leraar wiskunde en natuurkunde was, raakte verslaafd aan drank. Hij was altijd al een moeilijke man maar werd ondanks dat, voor hij begon te drinken, door veel mensen toch gewaardeerd om zijn kennis en sterke persoonlijkheid. Dat veranderde toen hij zich bezig ging houden met oplichtingspraktijken. Buitenbeentje Mijn vader heeft mij, zonder in details te treden, zowel geestelijk als se

2 dec. 2016
3 minuten

Eenzaam kind

Hans Zellenrath. Vorige week plaatste ik ons 'succesverhaal' op de site, samen met mijn man Marinus 46 jaar samen. Maar vóór die tijd, als opgroeiende puber, was ik een eenzaam kind. Prima ouders, niets mis mee, die mij aanvaardden zoals ik ben. Toch was die eenzaamheid knagend, een existentiële eenzaamheid. Eens schouwde ik in een zwart gat, zo akelig, zo duister, de put van angst.... Gelovig kind en toch..... Ontluikende homoseksualiteit waarmee ik eigenlijk niet eens zo za

24 nov. 2016
3 minuten

Frederik van Boven, COC Groningen en Drenthe, over wijdekerk

Frederik van Boven. Sinds mei 2015 ben ik coördinator geloof bij COC Groningen & Drenthe. Het was mijn idee om als lokale COC-afdeling ‘iets met geloof’ te doen. Als agnost heb ik zelf niet direct met dit onderwerp te maken. Maar ik ben wel gelovig opgevoed en weet dat geloof, net als sport, een context is waar lesbiennes, homo’s, biseksuelen en transgenders (LHBT’s) het vaak extra moeilijk hebben. In de vrijgemaakt gereformeerde kerk waar ik vroeger heen ging was er één man

24 nov. 2016
4 minuten

Uiteindelijk zijn er alleen maar verliezers

Anoniem. Zo rond mijn zestiende werd ik me er bewust van dat ik homoseksuele gevoelens had, ik werd nl. verliefd op een jongen. Ik wilde geen homo zijn, want dat zou betekenen dat ik altijd alleen moest blijven. Een relatie met een man mocht immers niet? Gevolg was dat ik het wegduwde, zo ver mogelijk weg. Niet aan denken, dan bestond het niet. Het zou wel over gaan als ik eenmaal getrouwd was, dacht ik. Maar niks bleek minder waar te zijn, want eenmaal getrouwd met een lieve

23 nov. 2016
6 minuten

Hoe een Disneyfilm mijn hart (eindelijk) raakte

Robert Plomp. Misschien een beetje beschamend, een 36 jarige man die in de auto heel hard 'Let it go!" meezingt, met tranen in zijn ogen. Onderweg naar het huisje in het bos waar ik een groot deel van mijn boek schreef, raakte het Disney lied me vol in mijn hart. Als vader van twee jonge dochters ontkwam ik niet aan de Frozen/Disney 'terreur'. Maanden lang verkleedden mijn meisjes zich als prinses Anna en koningin Elsa, en keken de film keer op keer. Elsa en Anna zijn twee pr

22 nov. 2016
3 minuten

Ik mag zijn wie ik ben

Debby van Zetten. Ik kom uit een orthodox gezin. Op mijn 4e jaar begon ik mij als meisje te verkleden. Mijn ouders zagen er toen geen kwaad in. Later ging ik ook slipjes dragen van mijn zussen. Toen merkte ik al dat ik anders was dan andere jongens. Mijn ouders wisten nog niks van transgenders, ik spreek dan over 40 jaar geleden. Weggepest De echte strijd begon pas toen ik ongeveer 20 jaar was. Ik had mijn eerste jurkje gekocht. Ik woonde op mijzelf in een stad en daar was he

15 nov. 2016
2 minuten

Het spijt mij, het spijt mij zo

Miranda Terpstra. Voor de homo die van de boot naar Engeland is gesprongen, diegene die voor de trein sprong, diegene die een overdosis pillen innam, voor diegene die de polsen doorsneed en voor diegene die zichzelf ophing. Diegenen die niet wisten dat zij geliefd konden zijn no matter what. Voor de homo jongen die al zijn energie stopt in het aanpassen aan de verwachtingen en norm van anderen. Hij weet niet wat het is jezelf te mogen zijn. Voor die mens die zowel van een man